Çok güzel gözleri vardı birde etkili sözleri,içten çektiği siktirleri,zaman zaman da kaybedişleri.Ruhu yoktu ancak onlarca yüzü vardı taktığı onca maskenin hepsine de aşık oldum.
Yenilmeye tahammül edemezdi,hırslıydı.Ama aslında hayattaki en büyük şeyi kaybetmişti ''Sevmeyi'' onun nasıl bir şey olduğunu bilmez asla da bilemeyecek belki.İsterdim öğretmeyi,sevmeyi öğretmeyi,sevilmeye layık olduğumu,hayatta her şeyin kötü olmadığını,herkesin kendi gibi olmadığını..
İstemedi olsun can yakacaksın ki canın yanmasın diye bir felsefe edinmiş bomboş hayatına.Bir de verdiği sözü tutmayı becerememiş karakteri ayakta kalmış biri.
-Beni hiç bırakma olur mu ? Biz hiç bitmeyelim..
-Bunun sözünü veremem ama seni asla üzmeyeceğime ve hayal kırıklığına uğratmayacağıma dair söz veririm.
Hayatımın en unutulmaz repliği,dönüp dolaşıp bu noktaya geliyorum şimdi soruyorum ne gerek vardı tutamayacağın sözlere..Ve şimdi söylüyorum seni üzmem diyenden koruyun kendinizi.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder