Aşıksın Yani ''Hasta''

Gözyaşlarımı görünce tahminimce dayanamadı sokuldu yanıma.Donuk kocaman mavi gözleriyle bakıyordu ne diyeceğini merak eder gibi oldum yaklaştı kulağıma doğru fısıldadı ''seviyorum seni anlıyor musun ?'' Anlamıyordum onu anlayamıyordum bir türlü,seviyosa nedendi bu elveda niyeydi bu acı korkuyor muydu acaba ya da benden mi emin değildi kafamda gel gitler yaşarken tekrar yaklaştı elimi tuttu ve kalbine götürdü ''ama sen bu dokunduğun kalpten daha iyisini hak ediyosun''... Derin bir sessizlikti sonrası hayatım gözümün önünden kaydı ve gitti nefes almayı kesmek istedim o an ben onsuz olmak istemedim yanacaktım ama olsundu onun için atacaktı kalbim ona sağ olsundu.. Oysa o korkmuştu sevmekten, dokunmaktan, hissetmekten birini kalbine alabilmekten korkmuştu kendi yanmamak için beni ömür boyu yanacağım bir ateşin içine atmıştı... Gitti sonra bir daha dönmedi hiç son kelimeleri hala mıh gibi aklımdadır bakışları silinmez gitmez gözümün önünden. Ben onu hiç unutmadım,unutmak istemedim,insan katilini unutabilir mi ? Bir kez ölüyorsak şu hayatta ben bin defa öldüm o anda. Hep üşüdüm ondan sonra hiç yaz gelmedi bir daha sonbaharda dökülen yaprak misali savruldum durdum. Hala her gece uyumadan önceki dualarımda yer alır. Yalvarış,yakarış onu dilerim bıkmadan usanmadan. Bir hastalık oldu bende günden güne yedi bitirdi tüketti ama hiç bırakasım gelmedi,sigara gibi.. Kurtulmak istedim her şeyinden yaktım,yıktım bitmedi hiç,kopardığım yerden daha büyük başladı... Şimdi geriye ne bir eşyası ne kokusu ne de bir resmimiz kaldı sesini bile hatırlamıyorum artık,sanki bir yabancı gibi hiç tanımamışım gibi. Bilirim her aşk böyledir herkesin kırık bir hikayesi vardır,az çok yara almıştır,yabancı kalmıştır kimi,kimi ise bu satırları okurken aklına gelen kişiye aşıktır hala,evet aşıktır yani hastadır...

                                          

''O'' Bendim.

Bana bir başka gülüyor sanki ; sevicem ama daha değil  der gibi,bekle diyor sanki bekliyorum bende.Sabahın ilk güneşi gibi işliyor içime,aydınlatıyor,cıvıl cıvıl oluyorum,daha önce hiç güneş görmemiş bir insan düşünün ilk görüşündeki şaşkınlık hayranlık işte ben sana her baktığımda öylesine görüyorum seni ben sana bakarken yok oluyorum yok oldukça eriyorum.Her şeyin fazlası zarar derler sevmenin de fazlasının zarar olabileceği hiç aklıma gelmezdi doğrusu fazla dozda alınan antidepresan gibisin.Geçekten ne yaptın sen nasıl bir yangın çıkardın gönlümde o gönül şimdi kül o gönül şimdi kırgın..Kalbimi bir bakışıyla göğüs kafesimden çıkaran insan sen beni ne hale getirdin yanmamak için yaktın ya beni ölsem unutmam nasıl sevmediğini..!
Tek yudumla sarhoş olmak kadar imkansız seni unutmak artık .

Şimdi yazıyorum çiziyorum seni her yere anlatıyorum herkese ve soruyorum; ben sevdim mi seni ?
Sevdim doğrusu...
Sevdikçe tamamlandım,sevdikçe bütünlendim..
Biri vardı ağlayan gecelerde,biri vardı sana tutkun;o bendim.

Güzel Olan O Değilmiş

Şiddetle başlayan hazlar şiddetle yok olurlar.
Hızlı mı başladın hazırla kendini en kötüsüne en beterine..En kötü günlerin bile sonunda bir ışık görenlerdenim bende bulutların arkasında ki güneş misali...
Ama şu günlerde çıkarıyor gibiyim seni bir yerlerden,ya kalbimden ya aklımdan tam karar veremedim daha.
Ve aşkın ne kadar büyükse karşılığı o kadar küçüktür ne verirsen onu almazsın karşılığında.Bire bin katılmaz hiç bir zaman.
En kötüsüne hazırlamalı insan kendini kaybetmeyi öğrenmeli ayrılığı da acıyıda ben ne zaman kaybettim biliyor musun ? Ben sana en başında yenildim ben sana daima yenildim aslında.
Sen öyle bir gittin ki ben özlediğimi bile kendimden saklamak zorunda kaldım içim kan ağladı gülmek zorunda kaldım nefes almak çok ağır geldi unutmaya çalışmak zorunda kaldım sen gittin ama ben sende kaldım...
Kalbim göğüs kafesime ağır geldi,kalbim battı battıkça acıdı..Şimdi saç tellerime kadar kırdın beni yara alsada yaralansada kanasa da devam ediyor insan aynı şekilde sevmeye devam ediyor...
Ben onu öyle güzel sevmişim ki benim duygularım ona baya bir bol gelmiş yakışmamış üstüne öyle içten bir bekleyiş içten bir seviş..Tepeleme doldurmuşum kalbimi onunla sığdırmışım sadece onu şimdi ordan çıkası yok çıkarasım yok.Anladım ki güzel olan anılarmış güzel olan özlemekmiş güzel olan beklemekmiş ; o değilmiş.

-