Hiç mi çıkmazlar aklımdan en kötü anımda dahi ışık tutarcasına..
O gözler canımı hem bu kadar yakarken hemde nasıl mutluluktan delirtebiliyor ki ?
Senin gözlerin nasıl bir büyüdür be adam nasıl bir efsundur,
Ki beni böyle yerden yere vuran.
Ama en acısıda orda o gözlerde yok olduğunu bilmek işte,
O gözler kendimi görmeyi en çok sevdiğim yer,
Ah,gözlerin sonsuza akan bir ırmak,gözlerin mavilerde boğulmak.....
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder